Największe doświadczenie zdobyłam pracując w szkole jako nauczyciel

Podczas mojej pracy z osobami w różnym wieku (szkoła podstawowa oraz średnia) kieruję się zasadą komunikacji jako fundamentu dobrych relacji między ludźmi. Często staram się skłaniać młodych ludzi oraz ich rodziców do zastanowienia się nad tym czy kierują się moralnymi aspektami czy jednak ulegają stereotypom i uprzedzeniom? Chcę zmobilizować ich do tego, żeby zrozumieli, że wolność nie polega na swobodzie wyboru ale na zrozumieniu konieczności zdarzeń. Ludzie są wolni w zależności od stopnia intelektualnego zrozumienia świata. Im głębsze poznanie, tym człowiek “lepszy”. Ta refleksja doprowadziła mnie do uzupełnienia swej filozoficznej wiedzy o pierwiastek psychologiczny. “Uczeń to nie statek, który trzeba załadować ale pochodnia, którą trzeba rozpalić” starożytny grecki pisarz, historyk, filozof moralista oraz orator Plutarch z Cheronei doskonale ujął to jak widzę relacje międzyludzkie: jako możliwość czerpania z siebie wzajemnie wewnętrznej siły pozwalającej odnaleźć swoje prawdziwe potrzeby. Studiowanie psychologii kryzysu i interwencji kryzysowej w dużej mierze dało mi przygotowanie praktyczne do pracy z osobami wymagającymi skutecznej pomocy w zakresie radzenia sobie z kryzysami. 

Poznałam metody ich diagnozowania oraz sposoby na przeciwdziałanie kryzysom, problemom oraz wszelkim stresom. Zdobyte przeze mnie doświadczenie sprawia, że wiem w jaki sposób wspierać osoby w kryzysie, jak odróżnić stres od innych czynników, a także zaplanować niefarmakologiczny sposób pomocy. Znam przyczyny ryzyka i czynniki ochronne dotyczące zachowań autoagresywnych, takich jak samookaleczenia czy myśli samobójcze. Rozwinęłam też umiejętność diagnozy syndromu presuicydalnego u osób w różnych kategoriach wiekowych oraz zapoznałam się z możliwościami prowadzenia działań profilaktycznych i interwencyjnych wobec pacjentów w ryzyku samobójczym. Nieobce są mi również tematy związane z uzależnieniami oraz całym szeregiem symptomów, które występują zarówno u osoby uzależnionej, jak u jego najbliższych. Brałam również udział w spotkaniach grupy wsparcia, co było okazją do pogłębienia wglądu i rozumienia sytuacji w jakiej znaleźli się uczestnicy oddziaływania. Znam możliwości działań, których celem jest dążenie do odbudowania siły, poczucia wartości, nadziei i zwalczanie poczucia bezradności wobec problemu. Wiedza ta umożliwia mi ofiarowanie wsparcia emocjonalnego, edukacji na temat mechanizmów psychologicznych jak również możliwych działań. Posiadam także orientację w obszarze traumy psychologicznej oraz mechanizmów wyjaśniających powstawanie stresu pourazowego jak i psychologiczne konsekwencje traumatycznego stresu oraz zaburzenia dysocjacyjne.